Door de regen beginnen we pas om half drie. Op onze bekende stek blijkt het water erg troebel en begroeid. Bovendien kan door het hoge riet slechts een klein stuk vanaf de kant worden bevist.
We wijken al snel uit naar een ander water, vlak in de buurt. Na een paar worpen krijg ik daar een aanslag en sla aan. Ik heb iets gehaakt, maar de vis maakt zich helemaal niet zo druk en blijft rustig onder water zwemmen. Ik laat hem rustig rondjes zwemmen en even later zet ik iets meer druk en de vis laat zich zien: het is een snoek van naar schatting iets onder de 70 cm. Nadat de snoek nog een paar keer de 15/00 maxima nylon van de molen heeft getrokken, kan ik hem naar de kant dirigeren en kan Wim hem scheppen. Pas in het net wordt de snoek echt wild en schudt zelf de spinner uit zijn bek. Na meting blijkt hij 67 cm te zijn. Dit was hem:
 |
| Snoek van 67 cm op de FP 5 grams grafiet. |
 |
| Closeup van de snoek. |
Dit was de enige vis die deze stek opleverde en we verkassen weer naar een smallere sloot. Daar vangen we beiden een baars: Wim een van rond 29 cm, ik een kleiner exemplaar.
Zo vader zo zoon.
Dan zien we dat Marcel met zijn vrouw en zoon Daniël aan het vliegvissen zijn in de buurt. We gaan even kijken en Daniël, die nog maar 9 jaar is, heeft het werpen met de vlieghengel aardig onder de knie. Dat heeft ie van zijn vader geleerd:
 |
| Daniël krijgt les in werpen van vader. |
Even later vangt Daniël een mooie blankvoorn op de vlieghengel:
 |
| Daniël met zijn blankvoorn gevangen op de vlieg. |
Van Marcel hoor ik later middels de mail dat Daniël nog twee voorns heeft gevangen waaronder een mooie ruisvoorn. Wim en ik gaan het nog elders proberen en we nemen afscheid van de familie Neerhout.
Op onze nieuwe stek is het water ook erg troebel. Na een aantal worpen zit Wim vast aan vermoedelijk een tak. Als hij spanning op de lijn zet verschijnen er allemaal belletjes aan de oppervlakte. Dan begint de "tak" te zwemmen: het is een onbekende vis die zich vooreerst niet laat zien. Als ik op weg ben om het schepnet te halen maak ik nog gauw een paar foto's van Wim die de vis drilt:
 |
| Wim drilt een onbekende vis. |
Als ik terug ben met het net probeert de nog steeds onzichtbare vis keer op keer de kant in te duiken. De vis is moeilijk te sturen en we vermoeden een valsgehaakte karper of brasem. Dan laat de vis zich zien aan de oppervlakte en het blijkt een valsgehaakte, dikke paling te zijn van naar schatting ruim 60 cm. Tegelijk schiet de haak los en is de paling weg.
We vissen nog een tijdje door maar vangen niets meer. Omstreeks half zeven stoppen we.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten