Kunstaas versus levend aas 0 - 10

Nu het vriest dat het kraakt en van vissen niks terecht komt wil ik hier een verhaal van een paar jaar geleden plaatsen.


Een jaar of drie geleden begon de winter al eind november met natte sneeuwbuien en lage temperaturen. Er lag nog geen ijs. Omdat ik toch wilde vissen, probeerde ik het vlak bij huis in de Vaart van Vlaardingen in het centrum van de stad. Daar houdt de Vaart op bij een sluis naar de haven van Vlaardingen. Die sluis wordt gebruikt door boten die de Vaart uit of in willen. Bij die sluis had ik al eerder kunstaas vissers gezien en het leek me wel een leuke stek.

Op een zaterdagmiddag in eind november ging ik het proberen. Er stond wel “Verboden toegang” op het hekje dat toegang gaf tot een vlonder bij de sluis, maar daar stapte ik zo overheen. Ik had een 24 grams Fairplay plughengel bij me en een Luxor molen met een behoorlijke voorraad pluggen en enkele lepels. Het water bleek glashelder en hoewel er zeker ruim twee meter water stond kon ik de bodem vlak onder mijn voeten zien. Ik zag alleen maar gezonken herfstbladeren.

Ik heb allerlei pluggen en lepels gebruikt en slechts eenmaal zag ik in het heldere water een snoek mijn plug een stuk volgen, maar ook weer afhaken. Na anderhalf uur, ik had het al behoorlijk koud gekregen, arriveerde een sportvisser met zijn zoontje in een boot. Hij begroette me en informeerde naar mijn vangsten. Ik vertelde dat ik niks gevangen had. Hij vroeg of hij vlak naast me mocht komen vissen en ik had uiteraard geen bezwaar.
De visser bleek een grote emmer met levende aasvis bij zich te hebben en ik zag voornamelijk grote blieken en volgens mij ook wat kleinere brasems. Hij viste dus met levend aas. Hij pakte een grote bliek en sloeg een dreg in de rug van de vis. Hij viste met een stalen onderlijn en op ongeveer anderhalve meter zat een zeer grote dobber. Hij gooide in op ongeveer vier meter van waar hij stond en waar ik al anderhalf uur daarvoor honderden keren tevergeefs een flink deel van mijn kunstaas had doorheen gehaald.
Direct nadat hij had ingegooid verdween de grote dobber onder water en ik zei nog tegen hem: “Zo dat is een sterke bliek .” Hij zei: “Nee, dat is snoek” en hij sloeg aan en een snoek van ruim 90 cm was het resultaat. De snoek werd netjes onthaakt, gefotografeerd en teruggezet. Daarna werd een verse bliek gebruikt en weer op dezelfde plek ingegooid en weer schoot de dobber vrijwel direct onder en weer werd een grote snoek gehaakt en geland. Dit ging zo zeker wel tien keer achter elkaar door: vrijwel direct na het ingooien greep een snoek toe op de levende vis. Niet iedere snoek werd geland, maar dat kwam meestal omdat de visser zijn zoontje van een jaar of tien een aantal keer de snoek wilde laten vangen en dat resulteerde soms in het verspelen van de snoek. Na die tien keer werd het iets minder, maar met grote regelmaat werd toch een snoek gevangen door hem met het levende aas.

Soms werd er een boot geschut in de sluis en dat gaf dan veel stroming op de stek, maar dat leidde vaak tot meer snoek.
Ik stond perplex: ik had nul snoeken met kunstaas en hij meer dan tien met levend aas. Op sommige stekken is kunstaas blijkbaar ver in het nadeel ten opzichte van levend aas.

Een aantal weken later probeerde ik het weer met kunstaas op de stek bij de sluis, maar al gauw kwam er een andere visser naar mij toe met de mededeling dat de levendaas visser een week daarvoor bekeurd was vanwege het gebruik van levend aas en dat vissen op de steiger niet meer werd getolereerd. Ik heb hem bedankt en ben ergens anders gaan vissen.