Maandag 2 augustus. Na een aantal dagen tevergeefs te hebben gevist op harder in Nieuwe Waterweg ter hoogte van Vlaardingen, probeer ik het nu in dezelfde Nieuwe Waterweg ter hoogte van Maassluis. Dat betekent ongeveer drie kwartier fietsen. De zwakke wind is westelijk en het is half tot zwaar bewolkt en een graad of 20. Wanneer ik om twee uur ‘s-middags op mijn stek arriveer is het bijna laag water. Dit was de stek, gezien richting Hoek van Holland(ik zit ongeveer 12 km van Hoek van Holland vandaan):
Snel de hengel opgetuigd en een aantal boterhammen weken in water zodat ik daar mee kan voeren. Na ongeveer een half uur gaat mijn dobber ineens snel onder, maar als ik sla is er niets. Snel opnieuw inwerpen en opnieuw schiet de dobber onder en sla ik weer mis. Ik vermoed kleine windes. Dan weer ingegooid en opnieuw gaat de dobber vrij snel onder en sla ik aan, hangen: meteen komt de vis naar de oppervlakte en het blijkt toch een harder te zijn en zeker geen kleintje! De harder maakt geen lange runs, maar geholpen door de ebstroom en enkele grote container zeeschepen die een sterke stroming veroorzaken duurt de dril een minuut of 4. Mijn FP brasemhengel van 370 cm staat al die tijd als een hoepel gebogen. Een voorbijganger biedt aan de vis te scheppen, maar dat doe ik liever zelf. Het is bovendien niet ongevaarlijk op de gladde stenen waar ik zit, je kunt een behoorlijke smak maken.
Uiteindelijk zit ie in het net, hoewel die daar eigenlijk maar voor de helft in past. Na meting blijkt ie 65 cm te zijn, mijn grootste harder tot nu toe dit jaar. Na wat foto’s gaat ie weer terug. Dit was hem:
In closeup:
Ik vis nog een paar uur door en vang nog een paar krabben en drie windes.
Ook krijg ik nog een ongewenste douche als de golven van een groot zeeschip tegen de rotsen beukt. Ik ben voor de helft nat. Dit zijn toch wel andere omstandigheden dan een rustige poldersloot, maar dat maakt het alleen maar spannender en uitdagender.
Om half vijf pak ik in en fiets voldaan naar huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten