Vandaag, zondag 23 januari, weer met de plug op snoek. Ondanks dat het een graad of zeven is voelt de noordenwind koud aan. Bovendien gaat het tegen de verwachting in ook nog eens regenen als ik net bezig ben met vissen. Voordeel van het slechte weer is wel dat ik de enige ben op mijn stek.
Ik vis met een oranje rapala plug en de FP baitcaster light. Het eerste half uur of zo vang ik niks en ik krijg zelfs koude tenen. Dan plotseling een aanslag: de snoek hangt even, maar schiet weer los. Na een tiental worpen krijg ik weer een aanslag en ditmaal hangt de snoek. Na een korte dril blijkt deze dame 65 cm te zijn. Gauw onthaken en een foto maken en terugzetten. Dit was hem:
Ik krijg op dezelfde plek nog een snoekje dat op het laatste moment afhaakt, maar verder niets. Na drie kwartier vergeefs gooien krijg ik het steeds kouder en besluit nog één plek af te vissen.
Ik maak een verre worp en al gauw krijg ik een aanslag: de snoek hang even, maar schiet los. Na twee worpen op dezelfde plek weer een aanslag en weer schiet de vis los. Ik zal hier niet opschrijven wat ik toen zei. Ik zet de slip van de reel nog iets vaster, zodat die niet zo gauw tijdens het aanslaan in werking zal gaan.
Na een paar worpen op dezelfde plek weer een aanslag en nu hangt de snoek. Het is er wederom een van 65 cm, maar deze is niet zo dik. Na een korte dril kan ik hem pakken en na onthaken en foto maken zet ik hem weer terug. Merkwaardig genoeg blijft de snoek zeker een kwartier vlak voor de kant liggen. Dit was hem:
Na een paar worpen op dezelfde plek krijg ik plots een keiharde aanbeet: ik sla aan en de snoek stormt meteen weg, dwars door mijn toch zwaar afgestelde reelslip heen. Ik zie grote kolken en dit is duidelijk een (veel) groter exemplaar. Hoe groot weet ik niet want na enkele seconden schiet ook deze snoek los. Dit is vreselijk balen want dit was echt een grote snoek. Ik controleer nog even de dreggen van mijn plug, maar die zijn vlijmscherp. Misschien is de plug in relatie tot mijn baitcaster te groot en kan ik daarom niet goed aanslaan.
Ik gooi nog vele malen op dezelfde plek, maar geen snoek laat zich nog zien. Om een uur of half vier besluit ik te stoppen omdat het ook nog eens gaat miezeren.
zondag 23 januari 2011
dinsdag 18 januari 2011
Zondag 16 januari 2011: Eindelijk weer eens een snoek
Na de gedwongen winterpauze ben ik een paar keer wezen vissen. De eerste keer lag er nog veel ijs en was het zoeken naar vrij water. Uiteindelijk vond ik dat, maar geen enkel teken van snoek.
Zondag 9 januari 2011 arriveer ik op mijn stek, die inmiddels ijsvrij is, waar twee andere vissers met de plug aan het snoeken zijn. Beiden blijken een snoek te hebben gevangen: niet zo lang, maar wel dik.
Ik ga zelf met de FP 5 grammer aan de gang, maar na twee uur vruchteloos werpen ga ik weer naar huis. Het water was behoorlijk troebel en ik denk dat mijn kleine spinnertje niet genoeg opvalt in het water.
Volgende keer maar weer met de plug, mogelijk valt die meer op.
Zondagmiddag 16 januari ga ik met de FP baitcaster en plug op stap. Het is tamelijk zonnig en gewoon warm: een graad of 12. Niks herinnert meer aan de siberische decembermaand. Persoonlijk hou ik wel van streng winterweer, maar het nadeel van ijs is dat je niet kunt vissen. Het vervelendste vind ik het weer tussen vorst en dooi in: je kunt niet het ijs op, maar ook niet vissen omdat er nog ijs ligt.
Vlak voor kerst heb ik nog een foto gemaakt van een lekkende regenpijp hier in de buurt, waaronder een plant stond:
Dit is nu verleden tijd en ik tuig mijn baitcaster op en doe een tweedelige rapala aan de lijn.
Na ongeveer een half uur krijg ik een aanslag, maar ik sla mis. Snel gooi ik weer een paar keer in, maar geen reactie meer van de snoek. Ongeveer een kwartier later, krijg ik weer een aanval op mijn plug en ditmaal hangt ie: een snoekje van ongeveer 50 cm die wel een stuk van de onderkant van zijn staart mist. Mogelijk door een grotere snoek of een aalscholver.
Dit was hem:
Na onthaken, foto maken en terugzetten vis ik verder. Ik ben echter, nog een beetje nagenietend van mijn eerste snoekje van 2011, niet zo geconcentreerd en daarom mis ik na een worp of drie een flinke aanslag op mijn plug: als ik sla voel ik hem even, maar hij is snel los. Op de plek waar de snoek aanviel deint een flinke kolk uit. Dit was duidelijk een grotere snoek. Snel gooi ik nog een paar keer op dezelfde plek, maar de snoek laat zich niet meer zien.
Na een minuut of tien mis ik nog een keer een snoek: ik had de plug tot vlak voor mijn voeten binnen gehaald en haal hem uit het water en maak een nieuwe worp en kijk daarbij achter me of ik vrij kan werpen. Als ik weer naar het water voor me kijk zie ik een grote kolk uitdeinen op de plek waar ik net mijn plug uit het water had gehaald. Blijkbaar had een snoek de plug willen pakken net toen ik hem uit het water haalde om opnieuw in te werpen. Ik gooi nog talloze keren op diezelfde plek, maar de snoek laat zich niet meer zien.
Ik probeer nog in een ander water, maar dat levert verder niets op.
Ik geniet van het bijna lente achtige weer en de vele vogels in de polder. Om een uur of vier stop ik en fiets naar huis, toch wel tevreden met mijn ene snoekje en de drie gemiste kansen.
Zondag 9 januari 2011 arriveer ik op mijn stek, die inmiddels ijsvrij is, waar twee andere vissers met de plug aan het snoeken zijn. Beiden blijken een snoek te hebben gevangen: niet zo lang, maar wel dik.
Ik ga zelf met de FP 5 grammer aan de gang, maar na twee uur vruchteloos werpen ga ik weer naar huis. Het water was behoorlijk troebel en ik denk dat mijn kleine spinnertje niet genoeg opvalt in het water.
Volgende keer maar weer met de plug, mogelijk valt die meer op.
Zondagmiddag 16 januari ga ik met de FP baitcaster en plug op stap. Het is tamelijk zonnig en gewoon warm: een graad of 12. Niks herinnert meer aan de siberische decembermaand. Persoonlijk hou ik wel van streng winterweer, maar het nadeel van ijs is dat je niet kunt vissen. Het vervelendste vind ik het weer tussen vorst en dooi in: je kunt niet het ijs op, maar ook niet vissen omdat er nog ijs ligt.
Vlak voor kerst heb ik nog een foto gemaakt van een lekkende regenpijp hier in de buurt, waaronder een plant stond:
Dit is nu verleden tijd en ik tuig mijn baitcaster op en doe een tweedelige rapala aan de lijn.
Na ongeveer een half uur krijg ik een aanslag, maar ik sla mis. Snel gooi ik weer een paar keer in, maar geen reactie meer van de snoek. Ongeveer een kwartier later, krijg ik weer een aanval op mijn plug en ditmaal hangt ie: een snoekje van ongeveer 50 cm die wel een stuk van de onderkant van zijn staart mist. Mogelijk door een grotere snoek of een aalscholver.
Dit was hem:
Na onthaken, foto maken en terugzetten vis ik verder. Ik ben echter, nog een beetje nagenietend van mijn eerste snoekje van 2011, niet zo geconcentreerd en daarom mis ik na een worp of drie een flinke aanslag op mijn plug: als ik sla voel ik hem even, maar hij is snel los. Op de plek waar de snoek aanviel deint een flinke kolk uit. Dit was duidelijk een grotere snoek. Snel gooi ik nog een paar keer op dezelfde plek, maar de snoek laat zich niet meer zien.
Na een minuut of tien mis ik nog een keer een snoek: ik had de plug tot vlak voor mijn voeten binnen gehaald en haal hem uit het water en maak een nieuwe worp en kijk daarbij achter me of ik vrij kan werpen. Als ik weer naar het water voor me kijk zie ik een grote kolk uitdeinen op de plek waar ik net mijn plug uit het water had gehaald. Blijkbaar had een snoek de plug willen pakken net toen ik hem uit het water haalde om opnieuw in te werpen. Ik gooi nog talloze keren op diezelfde plek, maar de snoek laat zich niet meer zien.
Ik probeer nog in een ander water, maar dat levert verder niets op.
Ik geniet van het bijna lente achtige weer en de vele vogels in de polder. Om een uur of vier stop ik en fiets naar huis, toch wel tevreden met mijn ene snoekje en de drie gemiste kansen.