Middagje ultralicht spinnen

Vandaag, zondag 26 september, weer eens op pad geweest met mijn FP 5 grams grafiet spinhengel. Gisteren, zaterdag, ging het wegens de regen niet door. Ik gebruik vanmiddag voor het eerst mijn nieuwe molentje: de Shimano Symetre 750 met 14/00 nylon(1,2 kg trekkracht).
‘s-Morgens wijst de thermometer om 12:00 uur nauwelijks 10 graden aan: het lijkt wel een milde januari dag. De wind is zwak uit het noorden. Gelukkig is het wel droog. Wanneer ik op mijn  stek arriveer blijkt het riet nog niet gemaaid te zijn en daardoor is de waterkant nauwelijks bereikbaar. De paar plekken die wel bereikbaar zijn heb ik snel afgevist en leveren niks op. Ik besluit snel verderop in hetzelfde water te gaan en hier is de waterkant wel bereikbaar. Al snel krijg ik een aanslag en de snoek gaat een aantal keren flink door de slip. Na een paar minuten kan ik hem landen en ook in het net stribbelt de snoek nog flink tegen. Ik ben mijn meetlint vergeten, maar ik schat hem op een ongeveer 70 cm. De snoek blijkt zichzelf onthaakt te hebben in het net, dus ik kan hem, na het maken van een foto, zo terugzetten. Dit was hem:


De slip van mijn nieuwe Symetre 750 blijkt overigens zeer goed te werken: hij kent geen schrik en is zeer precies instelbaar. Een aanwinst.
Een kwartier later vang ik nog een minisnoekje: dit snoekje grijpt vlak voor mijn voeten het spinnertje. Dit was hem:


Even later ga ik op de fiets nog wat andere wateren af, maar vang verder niets.

Zaterdag 4 september 2010: harder gevangen van 50 cm

Vandaag voor het eerst na de vakantie weer gevist op harder. Om ongeveer kwart voor één 's-middags arriveer ik bij mijn stek aan de Nieuwe Waterweg bij Vlaardingen. De wind is oost en matig en het is half bewolkt bij een graad of 19. Als ik begin is het net hoog water geweest. Ik voer wat geweekt wit brood en vis met een broodvlok. Het brood wordt direct aangevallen door jonge visjes, waarschijnlijk kleine windes. Er gaat anderhalf uur voorbij zonder dat er iets noemenswaardigs gebeurt. Dan zie ik een paar flinke kolken rond mij voerstek, maar in eerste instantie krijg ik nog geen beet. Na een minuut of tien gaat de dobber schuin weg en sla ik aan: de vis komt in eerste instantie direct naar de oppervlakte en ik zie meteen dat het een harder is. Zoals gebruikelijk wordt de harder na eerst rustig te zijn geweest steeds wilder en hij maakt een paar flinke runs. Ik zet de slip van mijn reel iets zwaarder en na een minuut of 2 a 3 kan ik de harder in het schepnet leiden. Na meting blijkt ie 50 cm te zijn. Na een paar foto’s genomen te hebben zet ik de harder weer terug. Dit was hem:

In close up:

Meestal zijn door de dril eventuele andere harders van de stek verjaagd en ik loop de waterkant even langs om te zien of er verderop misschien harders zitten. Dat blijkt niet het geval te zijn en ik blijf daarom maar op mijn oude stek zitten. Ik vang nog een winde, maar harders zijn er niet meer.Om ongeveer half vier stop ik en pak mijn hengelspullen in. Ik ben toch tevreden met mijn ene harder.